juni/2020

Verhalen. Zoveel verhalen. 

Er zijn meisjes. zoals altijd. Maar ook oude vrienden en de tijd die ons volwassen probeert te maken. 
Oude geheimen rakelen tranen aan en de tijd sleurt spanning met zich mee. 
Meisjes proberen ons te veranderen, te verwennen of te grijpen en dan rennen we weer weg. 
Gelukkig zijn de oude vrienden er voor ons om te zeggen wat en wie we behoren te zijn. 
Dat maakt alles wel wat makkelijker. 

6 Jaar heb ik me verzet om mijn taak als familielid op me te nemen maar een epidemie heeft er voor gezorgt dat ik weer familie ben geworden. Ik zit te schrijven en film te kijken en me gelukkig te prijzen dat ik mijn behoeftes kan doen zonder permissie te vragen. 

het is een tijd om innerlijke vrede terug te geven. 

245 Bladzijden om mijn reizen te beschrijven van de afgelopen 6 jaar. 
Onder het genot van Blues muziek en soms een jonger broertje die me door het haar aait zit ik tortilla's te maken en te schrijven. 

Geen meisje rond om mij heen. Alleen de belofte. en dat doet me goed. 

Een belofte heeft een reis te ondergaan voordat het uitkomt. Je brein denkt er aan. 

In deze tijden breng ik controle aan. Om me dieper te verleggen in de grenzen van sprookjes. 

Ik hoop dus, dat mijn droom nog even kan wachten totdat ik klaar ben om ze uit te laten komen. 
Ik ben op reis en ik vergeet altijd wat ze willen zijn. 

Mei/ 2017

Ik kom net terug van 4 maanden Marokko en de landen tussen Nederland en genoemde
Hier heb ik mijn kleine zusje ontdekt en teruggekeerd nadat ik van Liefde wegrende

Marokko heeft mij geleerd om meer mijn woorden te leven, om gelukkig te zijn met wat ik ben
Stacjek was mijn leraar en Dylan mijn zege

Op de Rainbow heb ik heel veel familie leren kennen. Vele die mij heel graag willen hebben als lid van hun woning

Terug in Nederland heb ik mijn broer omarmd en naar de Rainbow van de lage landen gegaan. Daar heb ik een meisje ontmoet. Ik leerde namelijk vredig te zijn met mijzelf en de vlam van hunkering in mij te doven. Er is geen ego nodig of enige twijfels om te kunnen leven. Voordat ik haar ontmoette gebruikte ik de liefde alleen maar voor mijn vrienden maar zij haalde de schaduwen weg en we zeidden ja tegen het 'in het diepe springen en dansen op grasvelden' niet wetend waar de toekomst of het verleden ons heen draait. Ik vroeg of ze geen hoge verwachtingen had van mij. Ze zei 'Nee hoor' en dus ging ik ervoor.

Nu ga ik naar het living village festival. Niet gepland. Ik wist dat zij daar vrijwillger was en toen ik een vriend van mij ontmoette in een cafe vertelde ik alles over het meisje dat ik had ontmoet. Bij het vragen naar wat hij deed hoorde ik dat hij Living Village festival opbouwde. Ik kon het niet geloven en hij wilde haar naam weten. Hij kende haar en vroeg of ik ook vrijwillger wilde worden. Ik zei ja en de volgende ochtend kreg ik een telefoon van Mama zeggende dat ze een kaartje voor mij had voor Living Village festival.

Alsof het lot me daar absoluut wil hebben. Dus nu ga ik denk ik met mijn broer. Ik : vrijwilliger en hij een bezoeker.

Het leven houd je vast als je het loslaat.


December/ 2016

Ik heb besloten om naar Marokko te gaan, om mijn kleine zusje te achtervolgen en samen te reizen.

Juli/ 2016

Ik begon deze maand met een meisje in mijn armen die zei dat ze 'haar hele leven lang van mij zal blijven houden'

Ik had ineens zin om mijn moeder te volgen op pad naar een verjaardagsfeestje
hier had ik steeds mijn boek voor mijn buik en ik stond buiten,
natuurlijk komt dan een mooi meisje op me af en pakt mijn boek af om dan in een paar minuten een stukje van mijn ziel te openbaren

Na een tijdje kreeg ik een verhaal te horen  waarin haar perceptie schoonheid geopenbaard werd
dus ik knuffelde haar en zij knuffelde mij terug

Een mooi begin denk ik dan.

Ik heb deze maand ook mijn gedichten/sprookjes/ verhalen boek klaar gemaakt en je kunt hem kopen via Bol.com

maar ik heb ook 74 boeken zelf besteld dus als je een handtekening wil hebben dan weet je wat je te doen staat

Verder ben ik natuurlijk naar Hongerige wolf geweest
Het festival waar ik al sinds 2010 vrijwilliger ben

dit jaar heb ik weer hele mooie mensen mogen ontmoeten
zoals al die mooie, leuke meisjes die mij wilden ontmoeten en stiekem ook wel wilden flirten
maar ik dacht dat ze alleen maar complimenten wilden geven en samen dansen
dus ik heb ze bedankt en geknuffeld en pas later wilde ik terug gaan om te vechten voor haar, maar ze waren al weg.

Iemand van Zimbabwe verklaarde me voor idioot dat ik niet even flirte met de dame die me een compliment gaf, in plaats daarvan zei ik alleen 'bedankt'en ik draaide me al weer terug. 
Ik besef dan niet dat ze misschien wel meer zou willen dan mij een compliment geven.

Ik huilde een beetje omdat Harm, een jongen die ik daar leerde kennen mij weer even liet herinneren hoe mooi ik was. 

Ooh en een 45 jarige vrouw zei dat ik heel goed in mijn schoonheid ben gegroeid. Zij zag mij in 2010 optreden hier in Hongerige wolf en ze greep me echt vast en zoende me meermaals op mijn mondhoek om mij dan weer te vertellen hoe knap ik al niet was. 

dit gebeurde nadat ik 'weer'een podium opdook om te dansen. Hoe wil je ook anders, als de band zo geniaal is dat je voeten en je hele lichaam niks anders wil dan de blijheid van je af laten spatten. De Afrikaanse zanger speelde met mij een beetje en aan het publiek te horen zag het er allemaal fantastisch uit. 

Ik heb ook zeven boeken van mijzelf verkocht. 
 
Als laatste heb ik een trilogie gekocht: The Gentleman Bastard Sequence
De dialogen die hier in verstopt zitten zijn brutaal geniaal

er ontvouwt zich al in een begin een karakter die priester schijnt te zijn. Een blinde priester die vastgeketend is aan zijn kerk. Al in meer dan 20 jaar heeft hij de kerk niet verlaten en elke dag is hij buiten voor de ingang te vinden om geld te bedelen

maar als de hoofdkarakter zijn bediende wordt en zijn handen voor zijn ogen houdt, is hij plotseling genezen van zijn blindheid en is hij niet meer vastgeketend. 

een boek waar ik nog een duimpje aan kan zuigen




Juni/ 2016

Ik ben helaas niet door 
dus de school in Utrecht is verleden tijd

Maar ik heb wel een poetry slam in Almelo gewonnen 
en een Dj wilde
 dat ik gedichten bij zijn album maakte

die kun je hier beluisteren
https://soundcloud.com/proces1982

verder heb ik besloten dat ik weer op reis moet maar ditmaal echt mijzelf moet laten verdwijnen

ik begin in Zweden om dan al lopend door de winter naar Finland te gaan

O en voor ik dat ga doen wordt ik gedoopt in Zweden door de familie die ik daar heb ontmoet
en voor dat dat gebeurt

heb ik nog een boekje voor jullie die ik ga publiseren in een paar weken/dagen

vol sprookjes , Fantasie verhalen en gedichten
over hoe ik deze wereld aanschouw

Het heet Small momentums in an extraordinary life

Ik ben al vergeten wat ik allemaal heb meegemaakt dus ik moet zorgen dat ik dit echt om de maand bij hou

natuurlijk altijd optreden en schrijven

mijn laatste sprookje heet De dag die een toekomst verborg
en mijn laatste gedicht gaat over dat ik sommige van mijn minuten op aarde verkwans

maar ja, wie  niet

Januari, februari, Maart/ 2016

Ik trad op in Utrecht in Kopi susu,
was heel leuk,
daar had ik Daan zeijen weer ontmoet

Verder was mijn goeie vriendin Johanneke jarig en heb ik een gedicht daarover gemaakt en dronken mijn mede verjaardag gangsters mijn woorden mede gedeelt

Natuurlijk was er ook een dans momentum in  deze maanden
op de trap bij de uitgang van UtrechtCentraal aan de kant van de Jaarbeurs

Hier was het waar twee groepen bezig waren elkaar af te troeven met een dansbattle
Mijn voeten lieten me niet met rust en daarom sprong ik in de cirkel en pakte ik het gevoel

Afrikanen sprongen voor mijn ogen en meisjes wilde mijn hand schudden naderhand
'Wie was dat. Wie was dat?'
In mijn oor hoorde ik dat ik een mysterie was en dat
vond ik heel gerustellend

Maar deze maanden heb ik ook ontdekt dat ik in een soort sleur zit
waarin ik minder inspiratie heb en geen idee heb waar ik heen kan

vooral omdat ik zoveel werk

 Maar het belangrijkste nieuws voor mijn toekomst die ik deze maanden heb gedaan is wel dat ik auditie heb gedaan voor 'Writing for Performance'

Voor de Selectie moest ik twee dagen meedraaien in Utrecht

want de opleiding is van de HKU

met veel mede zenuwachtige leden zat ik dan in een klaslokaal met een hele charmante leraar of lerares om vervolgens te schrijven

Na het schrijven gingen we dan elk stuk om en om bespreken, feedback geven en andere tips

Proza schrijven, Drama schrijven en Scenarioschrijven waren de lessen en ik kreeg wel een aantal goede complimenten en meestal postieve feedback

we krijgen pas eind April te horen of we aangenomen zijn
en als ik dan door ben moet ik nog een toets doen dat gaat over mijn  controle over Grammatica en Spelling en mijn Ruimtelijk inzicht

Laten we hopen dat ik door ben


Maar in deze maanden heb ik natuurlijk ook geschreven, geschreven en geschreven

niet zoveel nieuwe gedichten en sprookjes maar meer ook om een gedichten/ sprookjes/ verhalen boek te creeeren van wie ik ben en ik hoop dat in Mei of April te publiceren onder de naam Small Momentums of a extra ordinary life

dus kijk er naar uit
December 2015

De Poetry Slam in Delft was geweldig,

Alle dichters samen hadden een geweldige sfeer gecreëerd waar voorwerpen beloftes met zich meedroegen

Ik had niet gewonnen helaas maar check Sannemaj bettten want zij is de nieuwe Dichteres van Vaderland in de toekomst

Verder was de maand gevuld met Familie en Taarten versieren en God zoeken. 

Koen brouwer, de helft van Lieve Bertha( de singersongwriter band) is een goede vriend van mij en gelovig,
Nu dacht ik ook dat de tijd voor mij was om te zoeken wie die God nu was
En ik heb hem gevonden

In een Bidplaats midden in Amsterdam waar ik al zijn liefde kon voelen,
Al de twijfels verlieten mijn lichaam van wie hij was en is|

en ineens had ik het,

Hij is Liefde,
En wij zijn zijn kinderen

September/ Oktober/ November 2015

Ik heb deze maanden weer mijn gevoel gevolgd , zoals altijd
En dit maal heeft het mij een selfie met een dronken ontgroening student die over mij struikelde toen ik in het park van Utrecht sliep en meer toevallige bezigheden gebracht

Maar ik zal beginnen met het begin

En het begin vond zich plaats toen mijn vriendschappelijke band Lyssa naar Amsterdam moest om op te treden 
Tot mijn blijheid was ik uitgenodigd om mee te gaan.

Hier vond een Canadees meisje dat ze me moest omhelzen en kussen naast mijn mondhoek omdat ze zo blij van me werd. Ze merkte op dat ik compleet mijzelf verloor in mijn dans en ze werd ultiem relaxed door het gedicht dat ik maakte voor haar. Ze deed een uitspraak die mij als een voorspelling in de oren klonk. Ze riep en riep maar dat ik gewoon door moest gaan met mijzelf zijn en dansen en dichten en lief zijn en dat ik een lichtbrenger was enzo. Dat ik iemand zou vinden die, net als mij, zichzelf kon verliezen in haar dansen, die van me zou houden om mijn woorden en mijn eigen ik. 

Verder heb ik mijn Vrienden band Pauw gezien.
Als jullie het nog niet weten. Pauw is een hele, hele , hele goeie Psydelische band die overal zijn energie kwijt kan en overal mensen keihard laat kiezen tussen vliegen op de snelweg die je adem is geworden of pijn in je rug.
http://pauwband.com
Toen ik verdwaald was en een Nomaden bestaan leefde knalden zij op alle hitlijsten van Nederland , waren ze eerder bij DWDD dan mij , hebben ze een album uit, willen alle festivals hun hebben en ben ik stiekem een beetje jaloers.


Op het festival Let's get lost dat zich in Zwolle afspeelde namen ze Hedon mee in hun ruimtereis. Ik, met mijn goede hart, ging hun bezoeken om dan nogmaals, zoals in Eureka in Mei, Los te gaan en hen de energie te geven die ik in mijn hart bewaar voor hen.  Ze waren zo blij dat ik er was dat ik hen mocht aankondigen, wat vet brutaal episch was. Voor een uur was ik verdwaald in mijn snelweg. Ik danste zoals alleen de sterren konden dansen. Hun muziek maakte mij volledig, in al mijn hoedanigheid sprong en rende ik op en neer. Mijn lichaam klapte dubbel, rees omhoog en eindigde in een explosie van gras etende jungle leguanen. 

Op Let's get lost had ik ook een meisje gezien die alleen in de rij stond. 
"Hallo, mag ik iets vragen wat nogal raar kan klinken. Waarom sta je hier alleen in de rij?"
Haar vriendje kwam net terug van de Wc en dat beantwoordde mijn vraag. Sinds dat punt konden ze zich geen avond meer indenken zonder die dichter die alleen naar het festival was gegaan.  Ze kochten me wijn en vertelden me verhaaltjes over samen Tv kijken. 

Op 31 oktober was ik in Amsterdam omdat ik wou optreden op het Open podium van de Openbare Bibliotheek. Waarom? Omdat ik daar ook had opgetreden voordat ik op reis ging. Toen zeiden ze dat ze mij wel nog een keer wouden hebben als ik terug was. Dus ik was terug.

Het magische was dat er een vrouw aanwezig was die bij mijn optreden was van voordat ik op reis was geweest en nu was ze er weer. Nu komt het. Dit was haar eerste bezoek aan het open podium sinds ze mij had gezien. Dit was alles wat ik ooit had durven dromen. 

Verder wilde de organisatie een gedicht van mij opnemen en op de facebook pagina zetten ter promotie van het Oba.
toen ik liep op  Amsterdam Centraal hoorde ik de piano die daar stond geluid maken. Voor de piano zag ik een stevige donkere man sierlijk dansen. Ik kon het niet laten en danste met hem. Het werd een soort liefdesrelatie waarin wij elkaar kwijt waren en elkaar weer vonden en waar we over elkaar heen klommen en elkaar verstopten onder elkaars oksels. 
Hij  fluisterde nog tips naar mij toe tijdens het dansen en ik nam ze ten harte aan.

Ik ben mij nu volop aan het voorbereiden voor de Poetry slam in Delft waar  ik aan de halve finale meedoe op 18 November

--------------------------------------

 augustus 2015,
Ik startte deze maand als Taartenversierder bij de Hema bakkerij
Maar toen ik het gevoel had dat ik opgesloten zat moest ik eruit en had ik mij ziek gemeld, 
De week daarop moest ik vrij hebben om alle vrijheid te hebben om keuzes te maken,

In deze maand heb ik meegedaan aan twee wedstrijden.
De ene eerste prijs was dat ik een schrijversopleiding kreeg en de andere eerste prijs was dat ik 500 euro won.
Allebei zijn onder mijn neus verdwenen.

Het eerste verhaal kun je lezen op de website heel Nederland schrijft en het tweede verhaal op de pagina Korte verhalen van deze website.

Ik heb mij ook weer opgegeven voor Poetry slams in Amsterdam en Utrecht, 
En een leuk feitje. Ze bevinden zich nu ook in Twente, Almelo. Dus nu kan ik ook mijn vrienden uitnodigen om mij te supporten.

Hierbij al een oproep

Verder heb ik de film Irrationel Man gezien van Woody Allen die fantastisch geniaal is.
En heb ik bij compleet toeval 3 vrienden ontmoet in zwolle op 3 achtereensvolgende dagen, wat ik bizar leuk vind

In een van die nachten was ik mijn nichtje aan het ophalen,
Ik fietste eerst langs de ijszaak omdat mijn nichtje een ijsje wou, Buiten deze ijsjeswinkel was een crew bestaande uit stoere boys en deftige girlz aan het praten over wat ze zouden gaan doen, net als ik hen wil passeren zegt een stoere boy

"We kunnen ook Dragonball Z zien"
Waarop ik antwoord
"Ja, dat is een goed idee!!!!"

De boy barstte in lachen uit en ik moest hem een box geven.

Toen ik ijsjes had gekozen merkte ik op dat ik geen contant geld bij me had dus het schepmeisje moest de ijsjes bewaren totdat ik het kon betalen. 
Toen ik fietste vroeg ik de weg aan twee mensen die van mij schrokken
Het bleken Denen te zijn en al snel ontwikkelde er een gesprek die heel aangenaam was en waarin hij de Nederlanders Prijsde om hun vriendelijkheid. 

Maar ik moest nodig pinnen en verliet ze,
Toen ik de Games and stuff had gepasseerd,( mijn favoriete winkel) vond ik mezelf fietsend naast een vriendin van mij die ik al lang niet meer had gezien

Na mijn nichtje te hadden gevonden, en het hele verhaal aan haar verteld te hebben zei ze

"Dus, je praat liever met je onbekende matties, dan je kleine nichtje op te halen"